Bractwa

Ja bym zamiast szukac bractwa poszukał przez znajomych jakichs ludzi którzy wtym siedza. W koncu jakis znajomy znajomego znajomego pewnie bedzie w tym siedzial.

A tu mamy atut wielce prawdziwy.
Mnie także kilka osób nauczyło kilku dziwactw zanim sam bym je poją!

Osobiście osób, które uczyły się same bez pomocy bractw/grupy, które doszły do czegoś samego znam - całe zero.
Owszem mam parę znajomych, które siedziały w okultyzmie, bawiły się magią, zależało im, nie skończyło się na słomianym zapale, pracowały w grupie podobnych osób i do niczego nie doszły i nie zapowiada się, żeby to zrobiły.
Indywidualnie magię na konkretnym poziomie da radę opanować.
Spirytyzm nie wydaję mi się.

według mnie z bractwa wiecej problemów niz kozyści

moze jakies szczegoly, jakies temat po polemiki? jestem chetny, sam jestem w jednym.

No! to w jakim Ty jesteś bractwie czy jakimś tam nie wiem? zakonie/grupie, (żeby nie obrażać)

Quzder... Zauważ jednak, iż jest różnica pomiędzy:
- czerpać wiedzę od różnych ludzi... Rozmawiac o tym ze znajomymi, poznawac kolejnych ludzi, wymieniać się doświadczeniami, wiedzą;
a:
- należeć do jakiejś grupy/zakonu/bractwa/sekty/elitranej ograznizacji okultystycznej i uczyć się w kręgu tych danych ludzi.
;p

To, ze nie nalezysz do żadnego ugrupowania nie znaczy, iż nie mozesz się czegoś nauczyć od innych... I odwrotnie... Fakt, że rozmawiałeś z kimś o magii i ten przekazał Ci jakąś wiedze nie znaczy, że od razu należysz do jakiegoś ugrupowania... a przeciez wcale nie uczyłeś sie całkowicie sam. Wink

Moim zdaniem, będąc w grupie i działając tylko w tej danej organizacji... zatraca się swój indywidualizm. ;p No bo tylko grupa i grupa i tylko ci jedni ludzie... wciąż tylko nauka w grupie... A jak przyjdzie co do czego... to człowiek sam nie ptorafi sobie poradzić. (oczywiście nie we wszystkich przypadkach...).

Nalezy do grupy, która nazwa ci nic nie powie. To mała grupa, która jest glownie tylko w jednym województwie. Dosyć kameralna, bo nie rozgłasza na lewo i prawo, że istnieje, a do tego nie każdy może się dostać.

Bezimienna:
moja grupa wymaga wlasciwie tylko jednego ode mnie - muszę się rozwijać. Będę bronił takich organizacji do których ja należę (o ile, działa na podobnych zasadach), ponieważ mogę o niej powiedzieć same dobre rzeczy.

Nauka w grupie? Zazwyczaj polega na tym, że dostaję odpowiednie ćwiczenia i mam je konkretnie przerobić.
Gdy się robi coś poważniejszego, to owszem na początku razem z grupą, by nie zrobić sobie krzywdy, lub nie wpaść w jakieś tarapaty. Ale gdy jesteś w stanie wszystko robić już samemu, grupa automatycznie cię zostawia - pomoże tylko wtedy, gdy będzie to koniecznie i o to poproszę.

Apropo zatraconego inwidualizmu. Warto dodać, że z całą wiedzą, która mi przekażą moge zrobić co tylko zechcę. Obym tylko nie działał przeciwko grupie.

I mi to wystarczy, na naszym świecie jest naprawdę sporo organizacji, czy grup jednak tacy ludzie powinni się w miarę zjednoczyć, ponieważ jak zauważyłem występują niekiedy konflikty co mówi nam że jednak coś jest nie tak, bądź chodzi nie tylko o rozwój i samą grupę.

Według mnie należenie do organizacji też ma swoje zalety, uczy człowiek dyscypliny, co potem owocuje przdatną samodyscypliną.

No w sumie już od samego dzieciństwa człowiek uczy się żyć w grupie... ;p
Na początku tą grupa jest rodzina, potem takze klasa w szkole... Z każdą zmianą szkoły, klasa zmienia się choć trochę. ;p
Jednak człowiek powinien się takze uczyć żyć indywidualnie... bo czasem tej grupy może zabraknąć.

Co do grup takich bardziej... ezoterycznych, i ja nie mam nic przeciwko. Pod warunkiem, ze owa grupa nie ma guru, który każe sobie płacić. ;p Pod warunkiem, ze grupa jest jak rodzina... nie zostawi jednego ze swych ludzi, pomoże w potrzebie... ale jednocześnie, nie będzie natarczywa. Ludzie to w sumie istoty stadne i nie powinien dziwić fakt, ze szukają osób sobie podobnych, ludzi o podobnych zainteresowaniach, kulturze... Ale jednak czukanie na siłe, często jest błędem...

Jestem samotnikiem, nawet z sexem jest u mnie ciężko, jednak sam jestem twierdzenia co do skłonności człowieka jako stworzenia stadnego, jednak niektórzy szukając swoich trafiają często na pod szywki, czym później płacą przez lata za swoją otwartość przed innymi, proszę o ostrożność każdego kto pragnie wejść w jakiekolwiek "bagno".

głupio że tak mówię, no ale młodzieży nigdy przezorności nie za wiele.

Wysłany: Pon 13:45, 12 Mar 2007

Co do Bractw, to rzeczywiście moga się przyczynić do rozwoju jednostki, bo jedni od drugich się przecież uczą. Wymieniają tez doświadczenia i jakieś swoje przemyslenia. Ostatnio znalazłem stronę bractwa Inholilem Ashara i przyznaje, że fajne tam mają dyskusje na forum. Ale jako bractwo to chyba jest ich za dużo, bo w mniejszej grupie łatwiej chyba o rozwój.

Wysłany: Pon 15:11, 12 Mar 2007

Bractwa. Heh. Jakoś ciężko jest mi sobie wyobrazić prawdziwą współpracę bez rzeczywistych spotkań w tym celu. Razz

Wysłany: Pon 16:40, 12 Mar 2007

Ja bym nazwał to raczej grupą, a nie bractwem. Co to za bractwo gdy członkowie nie znają sie osobiście i nie obcują ze sobą fizycznie? Niby technika pozwala na konferencje itp, ale uważam, że jak już bractwo to powinno być namacalne a nie wirtualne. Zastanawiam się co by było gdyby w każdym mieście założyć grupki sympatyków Tiamat? To już by było prędzej coś ala bractwo.